کد مطلب:28390 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

علت اين كه برخي خوب و بعضي بد مي شوند چيست؟

خوبي و بدي انسان ها ناشي از عمل اختياري خود آنان است. بنابراين در بدو خلقت خوب و بد بودن معنايي ندارد؛ بلكه هر انسان با ويژگي هايي خلق مي شود (مانند عقل، فطرت، شهوت و اختيار). بنابراين آنچه در وجود انسان نهفته است توانايي نيك و بد شدن و امكانات گزينش هر يك از دو راه شقاوت و سعادت است. البته بر اثر يك سري عوامل، ممكن است در تقويت گرايش انسان به سمت هواهاي نفساني و يا ديگر عوامل مؤثر باشد. از همين رو مي توان گفت كه معناي «السعيد سعيد في بطن امه...» اين نيست كه جبراً و ذاتاً يكي سعيد و ديگري شقي به دنيا مي آيد؛ بلكه هشدار مي دهد كه چه اموري در تقويت گرايش چنين به سوي تباهي ها مؤثر است و چه اموري در تقويت گرايش به سوي كمال و سعادت مفيد خواهد بود. بنابراين نه اراده و اختيار انسان سلب مي شود و نه عدل الهي زير سؤال مي رود؛ زيرا با وجود آن عوامل، اختيار همچنان باقي است و شخص مي تواند در برابر سائقه شديد غريزي به موجب اختياري كه دارد مقاومت كند و راه ديگري را پيش گيرد؛ هم چنان كه عكس آن نيز مي تواند عمل كند و با عقل و فطرت الهي بستيزد و در پي هواي نفس قدم بردارد. از همين رو است كه در موارد بسياري مشاهده مي شود كه افرادي در بدترين محيط تربيتي، راه صلاح و سداد را پيش مي گيرند؛ هم چنان كه در دامان يزيد، معاوية بن يزيد رشد مي كند و از ديگر سوي پيامبر زادگاني چون فرزند نوح، راه شقا و نگون بختي را اختيار مي كنند.